Nota: Dialog telah diubah daripada Bahasa Indonesia kepada Bahasa Melayu untuk mengelakkan salah tafsir. Jakarta. Bulan Ramadhan. Beberapa minit lagi azan akan kedengaran di ruang langit jingga. Wanita yang lebih separuh abad itu singgah di sebuah musollah di sebuah pusat membeli-belah terpesar di kota raya itu. Suasana meriah di sekitar masjid ketika jemaah sibuk menguruskan bekalan. Pelbagai hidangan terhidang di ruang masuk musollah. Terdetik dia bertanya kepada salah seorang wanita yang menguruskan makanan di situ. "Adik, siapakah yang bersedekah untuk makanan buka puasa ini?" "Tiada siapa-siapa puan." "Maksudmu?" "Puan, tidak perlu jadi kaya untuk beramal jariah. Jika ada sedikit makanan yang dimasak boleh sahaja dibawa ke mari. Dikumpul-kumpul, lama-kelamaan jadi banyak begini," jelas wanita itu.